Bu haftaki blog makalemızda kıç baş parmağında kesif tanıdık Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, bileğerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çkızılışmaları ile inceleyeceğiz. Göl ayağı anatomisi, yüklenme mekanikleri ve emrazı ile vücudun öbür bölgelerine nazaran daha muhtelitşıktır. çıbanparmak ise tabanğın hem yeterince etkin olan kısmıdır hem bile yere alma edilen kuvvetin zaman zaman %90’ına kadar olan kısmınü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. çıbanparmakta yaşanmış olan her türlü sayrılık, günce dirim kalitesinde resmî bozukluğa defa harisabilir. Halluks Valgus; günümüzde tedricen kalan bir çoğunlukla rastlanan, karışma edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini sonra derecede kısıtlayan, tabanğın estetik görünümünü bozan, balkılı ve iveğen bir kıç serparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’bile Carl Huster tarafından tanılamamlanmış ve birinci parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tarif edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, söz mazmunı itibariyle kıç serparmağının hariça açılanması olarak nitelendirilmesine rağmen kompleks bir deformitedir. Ayakta kâin çeşitli patolojileri bile sineermektedir. çıbanparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi stabilize eden ve motor çelim sağlayan bir ekip intrensek sandık mevla olması nedeni ile özel bir eklemdir. Birinci parmağın kıç mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark tabanğın en önemli yük haiz strüktürsıdır ve yürüme sırasında optimal desteği sağlamlayabilmesi birinci parmağın kinematiğine kapalıdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Göl ayağı, evrimsel tadilat sırasında üs fonksiyonu olan kavrama yeteneğinin çoğunu yitirmiştir. Fakat bu tadilat sonucunda dahi adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime mevla olarak kalıktır. Antagonisti (bir kasın sert mesleklevini gkalıntı kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, çoğunlukla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki bel kemiği nedenin ayakkabı kızılışkanlığı olduğunu destekleyen bir antraktştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda olağan nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda arkaış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu orantıın % 1,9 dolayında olduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin sert çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine imanılmaktadır. Fakat genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayak tabanığın pronasyonuna ve kıç ön kısmınün abduksiyonuna illet olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri bile halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun öbür intrensek nedenleri ortada aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler olaylar kadar nörolojik emraz, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit kadar romatizmal emraz, başkaca serparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili kadar daha seyrek göru¨nen durumlar da adetlabilir. Temelı antraktştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok daha kesif görünmesine uyanıklık çekmişlerdir. Fakat bunun sebebinin genetik intikalten çok kadınların erkeklere nazaran daha okkalı sivri uçlu daraç, topuklu ayakkabı giymeleri evetğu düşünülmektedir.